ಇಂದು ಸಂವಿಧಾನ ದಿನಾಚರಣೆ | ಕಾರಣ ಮತ್ತು ಮಹತ್ವವೇನು ? ಇಲ್ಲಿದೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಮಾಹಿತಿ…!

ಸುದ್ದಿಒನ್ | ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಂವಿಧಾನ ದಿನ 2024 : ಬ್ರಿಟಿಷರ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 200 ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಲೂಟಿ ಮತ್ತು ಅಸ್ತವ್ಯಸ್ತಗೊಂಡಿದ್ದ ಭಾರತವನ್ನು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ನಂತರ ಒಂದುಗೂಡಿಸುವಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಸಂವಿಧಾನವು ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸಿದೆ. 1947 ರಲ್ಲಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಸಿಕ್ಕ ಎರಡು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ, ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು 26 ನವೆಂಬರ್ 1949 ರಂದು ಸಂವಿಧಾನ ಸಭೆಯು ಅನುಮೋದಿಸಿತು ಮತ್ತು ಅಂಗೀಕರಿಸಿತು. ನಂತರ, ಭಾರತದ ಸಂವಿಧಾನವು 26 ಜನವರಿ 1950 ರಂದು ಜಾರಿಗೆ ಬಂದಿತು. ಅಂದಿನಿಂದ ಭಾರತ ಗಣರಾಜ್ಯವಾಗಿ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿತು. 1979 ರ ನವೆಂಬರ್ 26 ರಂದು ಸಂವಿಧಾನದ ಜನ್ಮದಿನವನ್ನಾಗಿ ಸ್ಮರಿಸುವ ಕಲ್ಪನೆ, ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ ವಕೀಲರ ಸಂಘದ ಅಂದಿನ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಎಲ್.ಎಂ. ಸಿಂಘ್ವಿ ಅವರಿಗೆ ಅನಿಸಿತು. ಅಂದಿನಿಂದ ನವೆಂಬರ್ 26 ರಂದು ನ್ಯಾಯ ದಿನವನ್ನಾಗಿ ಆಚರಿಸಲು ನಿರ್ಧರಿಸಲಾಯಿತು.

ಆದರೆ, ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರವು 2015 ರಲ್ಲಿ ಡಾ.ಬಿ.ಆರ್.ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಅವರ 125 ನೇ ಜನ್ಮದಿನದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ನವೆಂಬರ್ 26 ಅನ್ನು ಸಂವಿಧಾನ ದಿನವೆಂದು ಘೋಷಿಸಿತು. ಅದೇ ವರ್ಷ ನವೆಂಬರ್ 19 ರಂದು ಅಧಿಕೃತ ಹೇಳಿಕೆಯನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಲಾಯಿತು. ಅಂದಿನಿಂದ, ನವೆಂಬರ್ 26 ಅನ್ನು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕಾನೂನು ದಿನವನ್ನಲ್ಲದೇ ಸಂವಿಧಾನ ದಿನವನ್ನಾಗಿಯೂ ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಸಂವಿಧಾನ್ ದಿವಸ್ ಮತ್ತು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕಾನೂನು ದಿನಾಚರಣೆಯ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ನಾವು ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ಆಯೋಜಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ.

ಸಂವಿಧಾನ ದಿನಾಚರಣೆಯ ದಿನದಂದು ಶಾಲೆಗಳು ಮತ್ತು ಶಿಕ್ಷಣ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಲ್ಲಿ ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಅವರ ಜೀವನದ ಪ್ರಮುಖ ಘಟನೆಗಳನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಆಯೋಜಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಅವರು ಬಡವರಿಗಾಗಿ ಶ್ರಮಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಇಂತಹ ಮಹನೀಯರ ಜೀವನ ಚರಿತ್ರೆ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸ್ಫೂರ್ತಿದಾಯಕವಾಗಿದೆ. ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಅವರು ತಮ್ಮ ಬಾಲ್ಯದಿಂದ ಎಷ್ಟು ಕಷ್ಟಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದರು, ಎಷ್ಟು ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಓದಿದರು. ಈ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಅನೇಕರಿಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಮತ್ತು ಸಾರ್ವಜನಿಕರಲ್ಲಿ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸಲು ಜಾಗೃತಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಹಮ್ಮಿಕೊಳ್ಳಲಾಗಿದೆ.

ಈ ವರ್ಷ ನವೆಂಬರ್ 26 ಕ್ಕೆ ನಾವು ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡು 75 ವರ್ಷಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸುತ್ತದೆ. ಸಾವಿರಾರು ವರ್ಷಗಳ ನಾಗರೀಕತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಈ ಏಳು ದಶಕಗಳು ದೊಡ್ಡ ವಿಷಯವಲ್ಲ, ಆದರೆ ಪರಕೀಯರ ಆಳ್ವಿಕೆಯಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ಪಡೆದ ದೇಶ, ಜಗತ್ತಿನ ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ, ಲಿಖಿತ ಸಂವಿಧಾನ ಹೊಂದಿರುವ ದೇಶ ಎಂಬುದೇ ನಮಗೆ ಹೆಮ್ಮೆಯ ಸಂಗತಿ.

ಬ್ರಿಟಿಷರು ದೇಶವನ್ನು ತೊರೆಯಲು ಸಿದ್ಧರಾಗಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ತಿಳಿದ ನಂತರ, ಸಂವಿಧಾನದ ಕರಡು ರಚನೆಗೆ ಸಿದ್ಧತೆ ನಡೆಸಲಾಯಿತು. ಈ ಉದ್ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ಸಂವಿಧಾನ ಸಭೆಯನ್ನು ರಚಿಸಲಾಯಿತು. 15 ಮಹಿಳೆಯರು ಸೇರಿದಂತೆ 299 ಜನರನ್ನು ಸದಸ್ಯರನ್ನಾಗಿ ನೇಮಿಸಲಾಗಿದೆ. ಬಿಎನ್ ರಾವ್ ಅವರನ್ನು ಸಾಂವಿಧಾನಿಕ ಸಲಹೆಗಾರರನ್ನಾಗಿ ನೇಮಿಸಲಾಯಿತು. ಈ ಸಮಿತಿಯ ಮೊದಲ ಸಭೆಯು ಡಿಸೆಂಬರ್ 9, 1946 ರಂದು ನಡೆಯಿತು. ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ಬರೆಯಲು 2 ವರ್ಷ 11 ತಿಂಗಳು 18 ದಿನಗಳು ಬೇಕಾಯಿತು. ಒಟ್ಟು 299 ಸದಸ್ಯರಲ್ಲಿ 284 ಜನರು ಮಾತ್ರ ಅಂತಿಮ ಆವೃತ್ತಿಗೆ ಸಹಿ ಹಾಕಿದ್ದಾರೆ.

ಭಾರತದ ಮೊದಲ ರಾಷ್ಟ್ರಪತಿ ಬಾಬು ರಾಜೇಂದ್ರ ಪ್ರಸಾದ್ ನೇತೃತ್ವದ ಸಂವಿಧಾನ ರಚನಾ ಸಭೆಯು ಡಾ.ಬಾಬಾಸಾಹೇಬ್ ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಅವರ ನೇತೃತ್ವದ ಸಮಿತಿಯನ್ನು ರಚಿಸಿತು. ಸಂವಿಧಾನ ರಚನಾಕಾರರಾದ ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಅವರು ವೈವಿಧ್ಯಮಯ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಒಳಗೊಳ್ಳುವ ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ರಚಿಸಲು ಶ್ರಮಿಸಿದರು. ಸಮಿತಿಯ ಆರು ಸದಸ್ಯರು ವಿಚಾರ ಮಂಥನ ನಡೆಸಿ ಕೋಟ್ಯಂತರ ರೂಪಾಯಿ ವೆಚ್ಚದಲ್ಲಿ ವಿಶ್ವದ ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ರೂಪಿಸಿದರು. 1947ರ ನವೆಂಬರ್ 26ರಂದು ಆಗಿನ ಸಂಸತ್ತು ಇದನ್ನು ಅಂಗೀಕರಿಸಿತು.

ವಿಶ್ವದ ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ಸಂವಿಧಾನ ಸಭೆಯು 26 ನವೆಂಬರ್ 1949 ರಂದು ಅಂಗೀಕರಿಸಿತು. ಇದು ಜನವರಿ 26, 1950 ರಿಂದ ಜಾರಿಗೆ ಬಂದಿತು. ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಚಳವಳಿಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ 1930ರ ಜನವರಿ 26ನ್ನು ‘ಪೂರ್ಣ ಸ್ವರಾಜ್ಯ’ ದಿನವನ್ನಾಗಿ ಘೋಷಿಸಿರುವುದು ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ. 1929 ರಲ್ಲಿ ಜವಾಹರಲಾಲ್ ನೆಹರು ಅವರ ಅಧ್ಯಕ್ಷತೆಯಲ್ಲಿ ಲಾಹೋರ್‌ನಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಈ ನಿರ್ಧಾರವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಾಯಿತು. ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಭಾರತದೊಂದಿಗೆ ವಿಲೀನಗೊಂಡ 8 ರಾಜ್ಯಗಳನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಒಟ್ಟು 562 ಸ್ವದೇಶಿ ರಾಜ್ಯಗಳಿದ್ದವು. 1956 ರ ರಾಜ್ಯಗಳ ಮರುವಿಂಗಡಣೆ ಕಾಯಿದೆಯಡಿಯಲ್ಲಿ ಅವುಗಳನ್ನು ವಿಲೀನಗೊಳಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಇಡೀ ದೇಶವು ಸಂಸದೀಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಬಂದಿತು.

ಸಂವಿಧಾನದ ಪೀಠಿಕೆ, ಮೂಲಭೂತ ಹಕ್ಕುಗಳು, ನಿರ್ದೇಶನ ತತ್ವಗಳು ಮತ್ತು ಮೂಲಭೂತ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳು ಜನರನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಿದರೆ, ಉಳಿದ ವಿಭಾಗಗಳು ರಾಜ್ಯವನ್ನು ರೂಪಿಸುವ ಅಗತ್ಯ ಸಾಧನಗಳಾಗಿವೆ. ನಮ್ಮ ಸಂವಿಧಾನವು ಬದುಕುವ ಹಕ್ಕು, ಕಾನೂನಿನ ಸಮಾನ ರಕ್ಷಣೆ, ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ, ಶೋಷಣೆಯ ವಿರುದ್ಧ ರಕ್ಷಣೆ, ಧಾರ್ಮಿಕ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಹಕ್ಕು, ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತರ ರಕ್ಷಣೆ ಮತ್ತು ಆ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಅಗತ್ಯವಿದ್ದರೆ ದೇಶದ ಅತ್ಯುನ್ನತ ನ್ಯಾಯಾಲಯಕ್ಕೆ ಹೋಗುವ ವಿಶೇಷ ಹಕ್ಕನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತದೆ.

ಇದಲ್ಲದೆ, ಸುಗ್ರೀವಾಜ್ಞೆಗಳನ್ನು ಮಾಡುವಾಗ ಯಾವ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂಬುದನ್ನು ಸಹ ನಿರ್ದೇಶನ ತತ್ವಗಳಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸಮಾನವಾದ ಸಾಮಾಜಿಕ, ಆರ್ಥಿಕ ಮತ್ತು ರಾಜಕೀಯ ನ್ಯಾಯವನ್ನು ಒದಗಿಸುವ ಮೂಲಕ ಜನರ ಕಲ್ಯಾಣವನ್ನು ಮಾಡುವುದು, ಸಂಪತ್ತು ಕೆಲವರ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕೇಂದ್ರೀಕೃತವಾಗದಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು, ಕಾರ್ಮಿಕರಿಗೆ ಸೂಕ್ತವಾದ ನಿಯಮಗಳು ಮತ್ತು ಷರತ್ತುಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸುವುದು, ಅವರಿಗೆ ಶಿಕ್ಷಣದ ಅವಕಾಶಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸುವುದು, ಹಿಂದುಳಿದ ವರ್ಗಗಳಿಗೆ ಶಿಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ಆರ್ಥಿಕ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಅವಕಾಶಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸುವುದು,

ಮದ್ಯಪಾನವನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟುವುದು ಮತ್ತು ಜನರ ಆರೋಗ್ಯವನ್ನು ಕಾಪಾಡುವುದು, ಪೌಷ್ಟಿಕಾಂಶದ ಸ್ಥಿತಿ ಸುಧಾರಣೆ ಮತ್ತು ಕೃಷಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಮುಖ್ಯ. 1977 ರಲ್ಲಿ ನಾಗರಿಕರ ಮೂಲಭೂತ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳನ್ನು ನೆನಪಿಸುವ ಅಧ್ಯಾಯವನ್ನು ಸೇರಿಸಲಾಯಿತು.

ದೇಶ ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಮುನ್ನಡೆಸಲು ಕಾರ್ಯಾಂಗ, ಶಾಸಕಾಂಗ ಮತ್ತು ನ್ಯಾಯಾಂಗ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳು ಹೇಗೆ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಾಹಣೆ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂಬುದನ್ನು ಸೇರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅಮೆರಿಕದಲ್ಲಿರುವಂತೆ, ನಮ್ಮ ಕಾರ್ಯಾಂಗ ಮತ್ತು ಶಾಸಕಾಂಗ ಶಾಖೆಗಳು ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿರದೆ ಪರಸ್ಪರ ಮಿಳಿತವಾಗಿವೆ. ನಮ್ಮದು ಅಧ್ಯಕ್ಷೀಯ ರೀತಿಯ ಸರ್ಕಾರವಲ್ಲ. ಸಂಸತ್ತಿನ/ಶಾಸಕಾಂಗದ ಸದಸ್ಯರು ಮಂತ್ರಿಗಳಾಗಿದ್ದು ಕಾರ್ಯಾಂಗದ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾರೆ. ಈ ಮೂರು ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳು ತಮ್ಮ ಮಿತಿಗಳನ್ನು ಮೀರಿ ಇತರ ಶಾಖೆಗಳಲ್ಲಿ ಹಸ್ತಕ್ಷೇಪ ಮಾಡುವುದು ಸೂಕ್ತವಲ್ಲ. ಸಂವಿಧಾನದ ಆಧಾರ ಸ್ತಂಭಗಳಾಗಿರುವ ಶಾಸಕಾಂಗ, ಕಾರ್ಯಾಂಗ ಮತ್ತು ನ್ಯಾಯಾಂಗ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳು ಮೂಲಭೂತವಾಗಿ ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿಲ್ಲ ಆದರೆ ಪರಸ್ಪರ ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿವೆ. ಈ ಮೂರಕ್ಕಿಂತ ಸಂವಿಧಾನ ಉತ್ತಮವಾಗಿದೆ.